Dag 4 Kinross naar New Lanark

En dan dachten we dat het weer in Nederland wisselvallig is… Zon - regen - harde wind - zon - nog meer regen - opspattend water door de auto’s op de snelweg - licht bewolkt - enorme regen - zon - miezer en we sluiten af met zon. Volgens mij somt dat alle weersomstandigheden van de reis naar New Lanark wel op, die slechts 1,5 uur duurde.

Na een slechte nacht en een kort ontbijt hebben we onze weg vervolgt naar New Lanark, een historisch ‘dorpje’ wat vroeger een fabrieksdorpje was en nu is uitgeroepen tot onderdeel van de werelderfgoedlijst van UNESCO. Zoals net al gezegd hebben we in bijna alle weersomstandigheden gezeten die je je kunt voorstellen in de seizoenen lente, zomer en herfst. Maar dat deed absoluut geen afbreuk aan de reis. Ook deze keer zijn we weer de over de B wegen gegaan, maar omdat Kinross zo dicht bij Glasgow en Edinburgh ligt was het onvermijdelijk om een klein stukje over de snelweg te gaan. Maar ook dit was helemaal niet erg, zelfs vanaf hier hadden we prachtige zichten op de bergen van de highlands die in de verte lagen. De weg vanaf Lanark naar New Lanark was in een woord Adembenemend. Smalle weggetjes, met veel bochtjes, fantastische uitzichten en mooi weer. Veel meer woorden hebben we er ook niet voor, zo mooi was het.

Omdat de reis naar New Lanark maar zo kort was hebben we eerst maar eens bij de receptie van ons hotel (die prachtig is trouwens, een hele tegenstelling met gisteren) gevraagd wat er hier zo al te beleven en te doen is. Zij gaf ons een kaartje waarmee we korting kregen op de toegang tot de fabrieksgebouwen van New Lanark (ons hotel was vroeger ook een, maar voor de meesten ben je een ticket nodig) Dit heeft ons flink lang bezig gehouden om alles in alle rust te bekijken, te wandelen en cultuur te snuiven. Om 12 uur hebben we wat gegeten in het cafe van dit gebouw. Dit hele dorpje is eigenlijk allemaal onderdeel van de fabriek zoals ik net al noemde. Er was op het terrein een school aanwezig, waar de kinderen tot hun 12e heen gingen. Robert Owen geloofde er namelijk in dat jonge kinderen - van alle leeftijden, en elk geslacht - naar school moesten kunnen gaan om te leren lezen en schrijven voordat ze in de fabriek gingen werken. Er was een bank aanwezig waar de arbeiders konden sparen, en de zieken kregen een soort uitkering zodat zij niet zouden verhongeren. Zelfs voor de kleinste kinderen was er een school, een van de eerste peuterclubs/kleuterklasjes hier in de omgeving. Robert Owen geloofde dat mensen goede werk en leefomstandigheden moesten hebben. Dit was revolutionair en Owen werd dan ook vaak ‘gek’ genoemd dat hij daar geld aan spendeerde. Heel interessant om dit allemaal mee te maken. Het hele motto van dit dorpje is eigenlijk dat alles niet alleen om het verleden draait, maar ook om de toekomst, en dat zij dit zo voor ons hebben achter gelaten (de denkwijze van Owen) en dat wij ook moeten denken aan de toekomst en niet alleen maar aan onszelf.

Ook vandaag hebben we na een gezellige dag lekker ontspannen in het zwembad en stoombad van het hotel. En gaan we straks heerlijk eten in het restaurant van het Hotel - een ander dichtstbijzijnde restaurant ligt in Lanark en daar zouden we eerst 20 minuten voor moeten rijden, waar we eerlijk gezegd geen zin meer in hebben. ;)